Szkolenie z CARVINGU to kolejna oferta dla wyróżniających się uczniów ZSSiH w Radomiu.
Mistrz Dominik Skałbania przekazał podstawy wiedzy dotyczącej narzędzi stosowanych w carvingu.
Carving to sztuka wywodząca się z Tajlandii i krajów azjatyckich polegająca na tworzeniu dekoracji z warzyw i owoców. Umiejętność rzeźbienia i komponowania dekoracji stosowana jest w polskiej kuchni, a specjaliści carvingu znajdują zatrudnienie w najlepszych restauracjach.
Nauczył podstawowych technik ozdabiania jabłek, melonów, arbuza lub dyni. Uczestnicy byli zachwyceni efektami swojej pracy. Dla szczególnie zainteresowanych jest możliwość udziału w profesjonalnym szkoleniu pod okiem mistrza i uzyskania certyfikatu świadczącego o dodatkowych umiejętnościach przydatnych na rynku pracy.
Informacje można uzyskać u organizatorów szkolenia - nauczycieli zawodu: H. Kutkowskiej, M. Wasik, U. Tusiek i R. Danasiewicz.
Granada Granadą, niemniej jednak nasze zwiedzanie Andaluzji nie ogranicza się tylko do jednego miejsca. Niedzielę spędziłyśmy w Maladze – wreszcie jakiś skrawek morskiego błękitu. Nasz tour nie zapowiadał się rewelacyjnie, a to ze względu na pogodę. Mgła i deszcz, to nie jest to co my lubimy najbardziej, ale nie było wyboru. Uzbrojone w bikini wyruszyłyśmy na spacer śladami Picassa. Malaga to miejsce, w którym się urodził i spędził tylko pierwsze lata życia, ale ponoć darzył sentymentem do końca. Dom, który zamieszkiwał nie jest jakiś gigantycznych rozmiarów, ale urządzony z gustem i przytulnie. Teraz znajduje się tam muzeum. Do naszych czasów zachowały się nawet jego przecudnie haftowane ubranka do chrztu, kto by teraz chciał się w to bawić, i wiele innych gadżetów, np. zdjęcia rodzinne, przedstawiające artystę z czasów dzieciństwa, radosnego brata i kuzyna, a nie zamkniętego w swoim świecie malarza. W mieście nie mogło zabraknąć również muzeum poświęconego jego twórczości. Kolejka do kasy przeraziła nas ogromnie, ale okazało się że grupy wchodzą poza kolejnością. Nie zobaczyłyśmy jego największych dzieł, bo te znajdują się w Madrycie, ale i tak uważamy, że było warto. Jesteśmy pod wrażeniem różnorodności technik malarskich i jego eksperymentów z przedstawianiem świata i ludzi, i tego że może on być inaczej postrzegany przez różne osoby. Jak sam mistrz powiedział, sztuka jest wtedy żywa gdy ma odbiorców. Wydaje nam się, że cel został osiągnięty. Jedyne co nas zaskoczyło to wszechobecna golizna na jego obrazach, co sugeruje, że Picasso musiał mieć na tym punkcie obsesję. Nadszedł czas na pierwsze zakupy pamiątek na straganach na głównym placu miasta, Merced i w pobliskich uliczkach. Być w Maladze i nie kupić reprodukcji światowej sławy twórcy to byłby wstyd! Wybór duży, więc jeśli komuś nie za bardzo odpowiada coś kubistycznego może wybrać te dzieła z początku jego działalności – okresu niebieskiego lub różowego. Taka tu już tradycja, że w prawie każdym mieście hiszpańskim musi znajdować się jakiś zamek. Kiedyś prawie niemożliwy do zdobycia ze względu na swoje położenie, dziś stoi otworem dla zwiedzających. Panorama miasta przecudna, szkoda tylko że nie możemy obejrzeć żadnego przedstawienia wygodnie usadowieni na ławach teatru rzymskiego. Cóż trzeba iść dalej. Nie żałujemy, bo trasa wiedzie na tak długo wyczekiwaną plażę. Zaskoczeniem jest jednak , że prowadzi przez cudzej urody ogród botaniczny. Takiej ilości egzotycznych roślin w jednym miejscu to nie widziałyśmy nigdy! Żal, że musimy to miejsce opuścić tak szybko, ale plaża i morskie fale wzywają nas z oddali. Jeszcze tylko kilka fotek w parku, a potem na tle statków pasażerskich, cóż za exclusive, i teraz możemy oddać się rozkoszom plażowania. Czyż nie jest fantastycznie? Mogłybyśmy tu zostać na zawsze…
Katarzyna i Monika
Obsługa turystyczna kojarzy się z biurami podróży ale nie tylko. Ja swoje praktyki odbywam w hotelu Polo w Riccione. Wspólnie z innymi pracownikami recepcji przygotowujemy informacje dla gości hotelowych. Przyjeżdżając do regionu Emiglia Romania turyści chcą nie tylko leżeć na plaży ale zwiedzać. Przygotowanie takich informacji jest dla mnie o tyle proste, że na własne oczy widziałam co warto zwiedzić w Rimini, jak się dostać do San Marino i co tam zobaczyć, jak dotrzeć i czym poruszać się po Wenecji. Widziałam też i mogę zachęcić do zobaczenia pięknych mozaik w Rawennie. Takie praktyczne informacje przelewam na papier (po angielsku i włosku) i są do dyspozycji gości hotelowych. Praca jest więc bardzo ciekawa ale wszystko co fajne kiedyś się kończy. Dziś ja przyszłam ostatni dzień do pracy koledzy pokazali mi wpis na facebokowej stronie hotelu. Zrobiło się płaczliwie.
Angelika
Za nami już 2 tygodnie pracy w Pasticceria Monti e Nanni. Na początek może powiem dlaczego owa cukiernia nosi taką nazwę, a więc wzięła się ona od nazwiska naszego szefa, Piera Luigia Nanni. Pozostając przy szefie, uwielbiam go, jest bardzo fajnym, miłym, sympatycznym i zabawnym człowiekiem! Pierwszy dzień w pracy był nawet luźny, lecz to co piękne przecież nie trwa wiecznie ;) Ponieważ już następnego dnia czekało nas bardzo dużo roboty, ale mimo tego, znajduje się też czas na żarty oraz śmiech (nie brakuje tutaj również przystojnych pracowników ;) ). Dzięki tej pracy poznałyśmy (z Faustyną) nowe techniki przyrządzania wyrobów oraz nowe maszyny i urządzenia, których nigdy moje oczy nie widziały! Każdego dnia idziemy do pracy z wielkim uśmiechem na twarzy :) Atmosfera jest bardzo fajna i przyjemna dzięki czemu czas tak szybko leci i zdarza się nam spędzać tam dłużej niż powinnyśmy :)
Paulina
Za nami już 2 tygodnie pracy w Pasticceria Monti e Nanni. Na początek może powiem dlaczego owa cukiernia nosi taką nazwę, a więc wzięła się ona od nazwiska naszego szefa, Piera Luigia Nanni. Pozostając przy szefie, uwielbiam go, jest bardzo fajnym, miłym, sympatycznym i zabawnym człowiekiem! Pierwszy dzień w pracy był nawet luźny, lecz to co piękne przecież nie trwa wiecznie ;) Ponieważ już następnego dnia czekało nas bardzo dużo roboty, ale mimo tego, znajduje się też czas na żarty oraz śmiech (nie brakuje tutaj również przystojnych pracowników ;) ). Dzięki tej pracy poznałyśmy (z Faustyną) nowe techniki przyrządzania wyrobów oraz nowe maszyny i urządzenia, których nigdy moje oczy nie widziały! Każdego dnia idziemy do pracy z wielkim uśmiechem na twarzy :) Atmosfera jest bardzo fajna i przyjemna dzięki czemu czas tak szybko leci i zdarza się nam spędzać tam dłużej niż powinnyśmy :)
Paulina
Pierwszy tydzień praktyk za nami! Na początku trudno było odnaleźć się w nowej rzeczywistości, wpasować w hiszpański rytm życia, ale dla nas nie ma rzeczy niemożliwych, prawda? Ja, Patrycja i Natalia pracujemy w hotelach. Każda osobno. Pewnie teraz pomyślicie „Madre mia, osobno?!”. Lecz nic bardziej mylnego! Jest cudownie! Każdy traktuje nas bardzo życzliwie. W pierwszych dniach strach przed samotnością i nieznajomością języka hiszpańskiego krępował nasze ruchy. Każdy krok trzeba było przemyśleć dwa razy, by uniknąć kompromitacji i pójścia „na dywanik” do szefa za brak kompetencji. Teraz wiem, że nie trzeba było się niczego obawiać. Doświadczenie jakie mamy i wiedza jaką zdobyłyśmy w szkole zupełnie wystarczyły, by podołać zadaniom powierzonym przez naszych nowych pracodawców. W końcu jesteśmy profesjonalistkami, tak? Jednym z plusów pracy w hiszpańskim hotelu jest to, ze nie trzeba zakładać poszewki na kołdrę. EN SERIO? SI! Hiszpanie, jeśli chodzi o okres letni, śpią jedynie pod prześcieradłem lub kocem jeśli jest bardzo zimno. Dlatego łózka ścielimy aż trzema prześcieradłami! Poduszki tez odbiegają od normy. Tutaj ludzie śpią na podłużnych poduszkach, które kształtem przypominają kiełbaskę, a te kwadratowe, takie jak w Polsce służą jedynie do ozdoby. Jeśli chodzi o komunikację z pracownikami to powiem Wam, że jest przezabawnie! Prawie nikt tu nie mówi po angielsku. Nie mamy wyboru – każdy dzień to indywidualna lekcja języka hiszpańskiego. Patrycja, jedyna z naszej trójki, pracuje jako kelnerka w hotelowej cafeterii. Zajmuje się obsługą gości i sprzątaniem sali konsumenckiej. Nie wspomniałam jeszcze tylko o tym, że nasi pracodawcy bardzo dbają o to, byśmy miały siły do pracy. Dlatego też każdego dnia częstują nas tradycyjnym śniadaniem: torillą, magdalenkami (babeczki), kanapkami ze startymi pomidorami i oliwą z oliwek (której sobie nie żałują) lub szynką jamon! Hiszpania to cudowny kraj. Wspaniale jest codziennie słyszeć Hasta mañana! Monika
Przez pierwszy tydzień naszego stażu szlifujemy język włoski.
Na lekcje chodzimy po pracy i spędzamy w biurze Sistema Turismo 4 godzinki co nam daje w sumie 20 godzin języka podczas stażu co jest równe 1 200 minut czyli 72 000 sekund proste prawda? Włoskiego uczy nas przesympatyczna Simona która prowadzi lekcje w taki sposób że nigdy się nie nudzimy. Uczymy się podstawowych włoskich zwrotów przydatnych na co dzień jak i również słownictwa typowego dla naszych specjalizacji. W tajemnicy możemy Wam zdradzić, że Simona posiada magiczny zeszyt w którym znajdziemy słówka takie jakich używa typowy Polak, gdy w biedronce kolejka jest baaaardzo długa. Przy okazji mamy szansę podszlifować nasz angielski ponieważ zajęcia odbywają się w tym właśnie języku, przez co dość często zdarzają nam się śmieszne sytuacje :)
Nikola, Karolina, Anna, Angelika, Kinga, Faustyna, Paulina, Katarzyna, Barbara